Amsterdam onderzoekt lisdoddeteelt om veenoxidatie tegen te gaan

Gemeente Amsterdam gaat onderzoeken of ze een bijdrage kan leveren aan CO2-reductie door opschaling van lisdoddeteelt. Door anders om te gaan met de grond kan er gemiddeld 20 ton CO2-uitstoot per hectare worden tegengegaan. Pilots in andere regio’s laten veelbelovende resultaten zien.

Veenoxidatie

Nederland kent veel veenweidegronden waarvan het grondwaterpeil kunstmatig laag wordt gehouden, zodat de boeren vee kunnen laten grazen. Door het ontwateren van deze grond verteert (oxideert) het. Een van de gevolgen van deze vertering is bodemdaling en de uitstoot van CO2. Er wordt nu volop onderzoek gedaan naar gewassen die groeien bij hoge waterstanden, de natte gewassen.

Lisdodde

Op dit moment is lisdodde het meest kansrijk om snel tot rendabel gewas te ontwikkelen. Het groeit makkelijk, is extreem productief, kan omgaan met de huidige sterk vermeste grond, is uitstekend in te passen in het waterbeheer en kent vele toepassingen. Lisdodde is bijvoorbeeld erg geschikt om isolatiemateriaal voor huizen van te maken.

Amsterdamse situatie

Amsterdam heeft polders die geschikt zijn voor lisdoddeteelt. Door proeven te starten met lisdoddeteelt in de Amsterdamse polder verwacht de gemeente 600 ton CO2 te besparen. In 2030 moet de veenweide 1 megaton minder uitstoten op een totaal van 4,2 megaton. Door lisdodden lokaal te verwerken tot (biobased) isolatieplaten, komen hier nog veel voordelen bij. Natte gewassen op ontwaterde veengrond zijn volgens velen de goedkoopste manier om de CO2-uitstoot te verminderen. Door ook in Amsterdam onderzoek te doen naar lisdoddeteelt helpen we erachter te komen of dat ook echt zo is.